W latach 1917−1922 studiowała w Technikum Artystycznym w Pradze pod kierunkiem profesora Emanuela Dítě w pracowni malarstwa dekoracyjnego. Od samego początku była wyjątkowo wolną i radykalną autorką. Ważnym momentem w jej życiu było spotkanie z jej przyjacielem i najbliższą osobą, malarzem Jindřichiem Štyrskim. W 1923 roku została członkiem grupy Devětsil i Stowarzyszenia Artystów Plastyków Mánes. W 1925 roku wspólnie z Jindřichiem Štyrskim odjechała do Paryża, gdzie wkrótce przedstawili swój własny kierunek artystyczny zwany artyficjalizmem. Kierunek ten oscylował między abstrakcją a surrealizmem, a także inspirował się malarstwem imaginacyjnym. Po powrocie z Francji w 1934 roku założyła razem z Jindřichiem Štyrskim grupę surrealistyczną. Okres wojny spędziła w Pradze. Była zmuszona do nielegalnej pracy bez możliwości wystawiania swoich dzieł. Po wojnie Toyen wyjechała z Czechosłowacji, by uciec przed dyktaturą komunistyczną, i na stałe osiadła w Paryżu. Nadal spotykała się z czołowymi surrealistami, André Bretonem i Benjaminem Péretem, i tworzyła w duchu późnego surrealizmu aż do lat 70. XX wieku.
1939
Heisler Henri / TOYEN: Les Spectres du désert
1946
TOYEN: Střelnice (Strzelnica)
1944
TOYEN / Jindřich Heisler: Ukryj wojnę!
1947
André Breton, Marcel Duchamp: Prière de toucher (Proszę dotknąć)
1948
André Breton: La lampe dans l'horloge (Lampka w zegarze)
1951
Jean-Louis Bouquet: Alastor ou le visage de feu (Alastor, czyli twarz ognia)
1952
Révolte sur mesure – numero special 5-6
1953
Gérard Legrand: Des pierres de mouvance (Ruchome kamienie)
1956
TOYEN: Le surréalisme même 1
1957
Charles-Elie Flamand: À un oiseau de houille perché sur la plus haute branche du feu
1957
Benjamin Péret: Le Gigot: Sa vie et son œuvre (Noga wieprzowa – Jej życie i twórczość)
1958
Péret Benjamin Péret: Histoire naturelle (Przyroda)
1958
Jehan Mayoux: A perte de vue
1961
Pierre Dhainaut: Mon sommeil est un verger d'embruns (Mój sen to zamglone niebo)
1965
Claude Cortot: Introduction à la lecture de Benjamin Péret (Wprowadzenie do czytania Benjamina Péreta)
1966
André Breton: Sur la route de la San Romano (W drodze do San Romano)
1967
Annie Le Brun: Sur le champ (Natychmiast)
1967
TOYEN / Radovan Ivšić: Débris de rêves (Odłamki snów)
1968
Radovan Ivšić: Le Roi Gordogan (Król Gordogan)
1969
Guy Gabanel: Odeurs d’amour (Zapach miłości)
1970
Jean-Pierre Duprey: La Forêt sacrilège et autres textes (Las świętokradztwa i inne teksty)
1972
Annie Le Brun: Tout près, les Nomades (Zbliżenie, Nomadowie)
1973
TOYEN: Tir
1950
Philip Lamantia: Touch of the Marvelous (Dotyk zadziwienia)
1953
TOYEN / Heisler Jindřich Heisle: Les Spectres du Désert (Duchy pustyni)
1974
TOYEN / Monografia
1976
Jehan Mayoux: Oeuvres
1977
Annie Le Brun: Annulaire de lune (Serdeczny palec księżyca)
1953
Zaproszenie na wystawę Toyen
1955
TOYEN: Granit de la solitude (Granit samotności)
1958
TOYEN: Les sept épées hors du fourreau (Siedem mieczy z pochwy)