Annie Le Brun: Annulaire de lune (Serdeczny palec księżyca)

1977

Toyen: 3 suche igły (46/75, 20 × 4 cm), 6 rysunków, oryginalna kaseta z grawerunkiem
Wydawnictwo Éditions Maintenant, Paryż, 1977
Nakład: 95 egzemplarzy na kremowym papierze welinowym Arches, numerowanych od 1 do 75 oraz oznaczonych literami A do T, wszystkie w kasetach zaprojektowanych przez Toyen, podzielonych następująco: 25 egzemplarzy numerowanych 1–25 zawiera 3 suche igły na kremowym papierze welinowym Arches oraz komplet na japońskim perłowym papierze ręcznie kolorowanym przez artystkę; egzemplarze nr 1–6 zawierają dodatkowo oryginalny rysunek. Egzemplarz nr 1 zawiera ponadto drugi rysunek i trzy miedzioryty. 50 egzemplarzy numerowanych 26–75 zawiera 3 suche igły na kremowym papierze welinowym Arches. 20 egzemplarzy oznaczonych A do T zostało przeznaczonych dla artystki i autorki. Od każdej suchej igły wykonano osobno 15 odbitek na japońskim perłowym papierze, oznaczonych E. A. 1–E. A. 15. Dziewięćset egzemplarzy numerowanych 76–975 wydrukowano na papierze Pop’set Arjomari Prioux.
Druk ukończony przez drukarza Georgesa Leblanca w Paryżu w maju 1977 roku. Trzy suche igły również odbito u Georgesa Leblanca.
Kaseta została wykonana przez Nguyena Ba Anha w firmie Cartonnages Adine.
24 × 17,5 cm, 76 s.
Kaseta – 26,7 × 19 cm
Egzemplarz nr 46, podpisany przez Annie Le Brun
Egzemplarz obowiązkowy: nr 740, drugie kwartał 1977 r.

zakupiono w 2023 r.

TOYEN-ČERMÍNOVÁ MARIE

(1902–1980) W latach 1917−1922 studiowała w Technikum Artystycznym w Pradze pod kierunkiem profesora Emanuela Dítě w pracowni malarstwa dekoracyjnego. Od samego początku była wyjątkowo wolną i radykalną autorką. Ważnym momentem w jej życiu było spotkanie z jej przyjacielem i najbliższą osobą, malarzem Jindřichiem Štyrskim. W 1923 roku została członkiem grupy Devětsil i Stowarzyszenia Artystów Plastyków Mánes. W 1925 roku wspólnie z Jindřichiem Štyrskim odjechała do Paryża, gdzie wkrótce przedstawili swój własny kierunek artystyczny zwany artyficjalizmem. Kierunek ten oscylował między abstrakcją a surrealizmem, a także inspirował się malarstwem imaginacyjnym. Po powrocie z Francji w 1934 roku założyła razem z Jindřichiem Štyrskim grupę surrealistyczną. Okres wojny spędziła w Pradze. Była zmuszona do nielegalnej pracy bez możliwości wystawiania swoich dzieł. Po wojnie Toyen wyjechała z Czechosłowacji, by uciec przed dyktaturą komunistyczną, i na stałe osiadła w Paryżu. Nadal spotykała się z czołowymi surrealistami, André Bretonem i Benjaminem Péretem, i tworzyła w duchu późnego surrealizmu aż do lat 70. XX wieku.