(1898–1958) Malarz bułgarski i karykaturzysta. Walczył w pierwszej wojnie światowej. W latach 1921–1923 studiował w Kunstgewerbeschule w Wiedniu. Jako karykaturzysta i rysownik współpracował z magazynami Die Muskete, Faun oraz bułgarskimi gazetami Epokha, Zora, Vazhod, Sofiysko Ekho i innymi. W latach 1924–1926 ukończył kurs malarstwa u profesorów Tseno Todorowa i Stefana Iwanowa. W latach 1927-1932 mieszkał i pracował w Czechosłowacji, gdzie wystawiał na samodzielnych wystawach w Pradze, Brnie, Hradcu Králové, Luhačovicach i Morawskiej Ostrawie. Publikował także w czeskich czasopismach współczesnych, takich jak Národní listy, České slovo, Salon, Humoristé listy. Podczas II wojny światowej (1944–1947) był więziony w Centralnym Więzieniu w Sofii. Z tego okresu pochodzą bezpośrednie szkice gatunkowe z życia więźniów. Alexander Dobrinov wystawiał w 1928 roku w Ostrawskim Domu Sztuki. Stowarzyszeniu Domu Sztuki podarował piętnaście rysunków karykatur przedstawiających najważniejsze osobistości kultury czeskiej - na przykład Josefa i Karola Čapków, Viktora Dyka, Maxa Švabinskiego i innych. W 1931 roku ponownie wystawiał w Domu Sztuki, tym razem wspólnie z H. Hérinkiem. Wystawa ta cieszyła się dużym zainteresowaniem i powodzeniem wśród zwiedzających. Kolorowane karykatury Dobrinova zawierają zwykle dużą część szczątkowej postaci lub całej postaci, co pomogło autorowi pracować z gestem i konstytucją ciała jako znakami ekspresyjnymi. Jego karykatury są psychologiczne, głębokie i żywe. Wyraźna wizualnie jest jego ostra polityczno-społeczna karykatura międzywojenna. Szkice gatunkowe z więzienia i środowiska dziecięcego z czasów II wojny światowej to poruszające archiwalne zapisy prawdziwego życia.