Váchal, Josef / Raj

Josef Váchal / Raj

1912

Charakterystyczny i specyficzny wyraz artystyczny i motywy opierały się na nie mniej oryginalnym postrzeganiu świata i wizjach wewnętrznych, jak o tym wypowiada drzeworyt Raj. Początkowo współpracował z katolickim modernizmem, potem odrzucił wiarę chrześcijańską i zainspirował się okultyzmem. Następnie odrzucił także humanizm, co mogło być do pewnego stopnia spowodowane ze względu na aktywny udział na polach bitewnych podczas pierwszej wojny światowej. W latach trzydziestych XX wieku ponownie zbliżył się z teozofią i duchowością chrześcijańską. O jego fantazji i twórczości artystycznej świadczy także dekoracja domu jego przyjaciela Josefa Portmana w Litomyšlu.

VÁCHAL JOSEF

Malarz, grafik, rzeźbiarz i pisarz przeniósł się do Pragi w 1898 roku, gdzie jego ojciec dał go do uczenia do introligatora Jindřicha Waitzmanna. W 1902 r. wyuczył się jako introligator, a w 1904 r. krótko pracował jako pracownik introligatorski w Bělá pod Bezdězem. Po powrocie do Pragi studiował w prywatnej szkole malarstwa i grafiki Aloisa Kalvody w latach 1904-1905. W 1910 roku był współzałożycielem grupy artystycznej Sursum i wspomagał powstanie revue Veraikon. Był malarzem, grafikiem i bibliotekarzem, który sam wiązał swoje książki i publikował je w małych drukach z własnymi drzeworytami. Znane są jego cykle drzeworytów Mistycy i wizjonerzy (1913), Kolejka (1919), Sen o ziemi (1919), Malarz na froncie (1929) i inne. Do najbardziej znanych książkowych dzieł należą: Krwawa powieść (1924) lub Plaga w Korčule (1927) z pięćdziesięcioma dwoma kolorowymi drzeworytami, wydrukowanymi własnym autorskim sposobem przy użyciu kilku kolorów z jednej płyty i własnym tekstem, osadzonym literami rzezanymi ręcznie do ołowiu. Prace graficzne obejmują ponad 2000 czarno-białych i kolorowych drzeworytów, 17 cykli graficznych i ponad 100 książek autorskich.