Już od wczesnych lat uzdolniony Bohumil Kubišta studiował najpierw w Szkole artystyczno-przemysłowej w Pradze, a następnie przeniósł się do Akademii Sztuk Pięknych w Pradze do warsztatu Vlaha Bukovaca. Nie ukończył jednak studiów. Stał się jednym z założycieli Grupy „Osma”. Po kontrowersjach niektórych członków grupy Kubišta wyjechał na studia. Rok 1910 spędził głównie w Paryżu i Niemczech, gdzie przez jakiś czas stał się członkiem znaczącej grupy Die Brücke. Z czysto egzystencjalnych powodów wstąpił do wojska w 1913 roku. Służył w południowej Europie w Puli na Istrii, gdzie walczył jako artylerzysta w I wojnie światowej. Po wojnie wrócił do Pragi, gdzie po bardzo krótkim czasie zmarł na wirus hiszpańskiej grypy. Podobnie jak u większości artystów tego okresu, na Kubištą miało wpływ wielu artystów. Niezależnie od tego, czy zafascynował go El Greco, Paul Cézanne czy Pablo Piccaso, Kubišta podchodził do swojego malarstwa na swój sposób. Swoje główne prace tworzył na zasadach kompozycyjnych, które bardzo starannie przemyślał. Poszukiwanie idealnego porządku w malarstwie wspierał przez bezprecedensową i zasadniczo niepowtarzalną pracę z kolorem. Wkrótce po śmierci Kubišty jego twórczość stała się legendarna i zainspirowała wiele kolejnych pokoleń, nie tylko grupę „Devětsil”.