Krištof Kintera studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze w latach 1992-1999 u Milana Knížáka, a także w Rijksakademie van Beeldende Kunsten w Amsterdamie w latach 2003−2004. Absolwował pobyty stypendialne w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Niemczech i Szwajcarii. Już w czasie studiów założył stowarzyszenie Ukryta jednostka twórcza, które skupiało się na różnych działaniach, od przedstawienia po teatr. Był trzykrotnie nominowany do nagrody Jindřicha Chalupeckiego. Zorganizował wiele wystaw indywidualnych w kraju i za granicą, gdzie wzbudził duże zainteresowanie. Dla jego obiektów jest typowy komponent ruchu. Widzowie mogą natknąć się na warczącą wiertarkę wbijającą się w odkurzacz, obracającym się fotelem z olbrzymimi skrzydłami, gadającym krukiem lub małą dziecięcą postacią bijącą głową o ścianę. Jego prace poruszają się, świecą, wydają dźwięki, rozpraszają, a tym samym rzucają na nas wątpliwości o nas samych. Kintera lubi analizować otaczający go świat i zadaje pytania oparte na codziennych doświadczeniach i reaguje na współczesne problemy społeczne.