Kollwitz, Käthe / Powstanie tkaczy

Käthe Kollwitz / Powstanie tkaczy

1897

Do najważniejszym jej prac należy cykl graficzny Powstanie tkaczy (1894 – 1897) inspirowany dramatem Gerharda Hauptmanna o nieudanym powstaniu tkaczy śląskich w roku 1842, w którym otwarcie pokazała cierpienie, nadzieję, odwagę i zagładę. W latach 1902 – 1908 powstał cykl Wojny chłopskie. Akwaforta Po wojnie przedstawiająca matkę szukającą nocą wśród poległych własnego syna stała się dla niej symboliczną – jej syn poległ w październiku w roku 1914. Upamiętniając śmierć syna i wszystkich poległych młodych ochotników utworzyła rzeźby pt. Opłakująca para rodziców, które stały się ponadczasową koncepcją pomnika wojennego. W latach 1922 – 1923 odpowiedziała na doświadczenia wojenne cyklami, które dotyczyły śmierci ochotników, losy matek i wdów. Po dojściu Adolfa Hitlera do władzy musiała opuścić akademię, a jej pracy zostały usunięte z muzeów i galerii.

KOLLWITZ KÄTHE

Graficzka i rzeźbiarka właściwym imieniem Käthe Schmidt. Na jej wychowanie duży wpływ wywarł dziadek – przywódca i kaznodzieja zboru wolnych chrześcijan, oraz ojciec – radykalny socjalista. W roku 1885 rozpoczęła studia w szkole artystycznej w Berlinie, od roku 1888 studiowała w Monachium. Jako siedemnastolatka zaprzyjaźniła się ze studentem medycyny Karlem Kollwitz, za którego wyszła za mąż w roku 1891. Młoda para przeprowadziła się do Berlina, do mieszkania, które zostało zniszczone podczas bombardowania w roku 1943 wraz z szeregiem prac autorki. Doświadczenia męża w środowisku robotniczym były dla niej źródłem inspiracji. Kollwitz często o nich rozmawiała, fascynowały ją różne typy ludzi, ich życie i odwaga walczyć z przeciwnościami losu, z trudnymi warunkami życia, interesowała ją również przedziwna piękność. Tematyka socjalna była źródłem jej inspiracji, pokazuje życie proletariackich kobiet na przykład w pracy pt. Kobieta z martwym dzieckiem (1903).