W latach 1937-1941 studiował w szkole rzemiosł artystycznych w Brnie. W 1941 roku został aresztowany za działalność antyfaszystowską i uwięziony w obozie w Lohbruck aż do końca wojny. Po wojnie wrócił do Brna i został najmłodszym członkiem Grupy 42, a także członkiem Uměleckiej besedy. Już w 1946 roku wystawiał na prestiżowej wystawie Art Tchécoslovaque 1938-1946, która odbyła się w galerii La Boëtie w Paryżu. Pierwszą dużą wystawę indywidualną zorganizował dla niego w 1947 roku brnieński Dom Sztuki. W tym czasie tworzył w duchu Grupy 42. Był zafascynowany miastem i jego zakątkami, a także cywilizacją. Wkrótce po wydarzeniach z lutego 1948 roku Matal wycofał się i tworzył spokojnie w swej pracowni. Eksperymenty wystawowe w pierwszej połowie lat 50. skończyły się na ostrej ideologicznej krytyce reżimu. W tych trudnych latach w pracowni Matala spotykali się artyści i teoretycy, którzy wspólnie założyli grupę Brno 57. W latach 60. dzieła Matala uległy zmianie. Jego prace w duchu surrealizmu i cywilizmu przybierały bardziej abstrakcyjną formę.