Bedřich Dlouhý początkowo studiował w średniej szkole ceramiki, a następnie kontynuował studia na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze pod kierunkiem prof. Miroslava Holého. Jako student był jednym z założycieli grupy artystycznej „Šmidrové”. Na początku lat 60. był pod wpływem informelu. Jednak stopniowo zaczął pracować z odniesieniami do surrealizmu i symbolizmu. W jego dziele miesza się ostry humor ze specyficzną groteskową postawą. Przede wszystkim tworzy asamblaże, a także złożone formacje, często zamknięte w szklanych gablotach, nadając dziełom nieoczekiwany nowy wymiar. Bedřich Dlouhý jest także wybitnym malarzem i rysownikiem, który często wykorzystuje wirtuozowskie malarstwo starych mistrzów w swoich skomplikowanych pracach technicznych. To jego wspomniana groteskowość kojarzy się zazwyczaj z doskonałym obrazem, który łączy się z na pierwszy rzut oka absurdalnymi elementami, które ironizują obraz.