Kalhous, Michal / Bez nazwy

Bez nazwy

1998

Powiększenie fotograficzne fomaspeed variant, 1080 × 782 mm

zakupiono w roku 2018 przy wsparciu Ministerstwa kultury RC

Na tej fotografii ponownie odnajdujemy silny i charakterystyczny wymiar konceptualny w podejściu do medium fotografii. Kompozycja, w której przedmiotem zainteresowania jest para misek – jedna metalowa, druga plastikowa – „niewłaściwie” umieszczona pod meblem, oferuje bezpośredni i niearanżowany kontakt z codzienną rzeczywistością. Swobodnie przeplatają się tu dwa konteksty treściowe – kuchenny i salonowy. Uchwycenie tego kompozycyjnego detalu sprawia, że fotograf uprzedmiotawia ludzki i osobisty wymiar przestrzeni zamieszkałej. W minimalistycznej kompozycji główną rolę odgrywa rozbrajająca, wręcz medytacyjna banalność, która jednak w tym przypadku nie jest celowo zaaranżowana. Scena, w której kuchenne naczynia znajdują się na podłodze – co z higienicznego punktu widzenia jest niewłaściwe – tworzy wizualny schemat pełen sugestywnej i zabawnej absurdalności.

Tłumaczenie wykonane przy pomocy AI (ChatGPT).

KALHOUS MICHAL

(1967) Fotograf Michal Kalhous V latach 1985─1990 wystudiował wydział nauk przyrodniczych na Uniwersytecie Palackiego w Ołomuńcu, jako nauczyciel matematyki i fizyki, a w latach 1990─1995 studiował historię sztuki, także na Uniwersytecie Palackiego w Ołomuńcu, nie ukończył tego kierunku, ponieważ nie zdał egzaminu końcowego. V latach 2001─2006 pracował jako kurator w Galerii Šterneberk. Od 2006 roku do chwili obecnej pracuje jako adiunkt i kierownik pracowni na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Ostrawskiego (Wydział Intermediów i Fotografii Kreatywnej). Wystawia samodzielnie lub grupowo od roku 1995. Kalhous należy do silnego pokolenia fotografów, którzy eksperymentują z medium i pytają o jego graniczne możliwości. Silne są jego pozycje gatunków fotograficznych i krajobrazów, które oddają odciski codziennej rzeczywistości, która jest autentycznie rejestrowana lub dekontekstualizowane. We wczesnej twórczości we swych pracach poświęca się bardziej groźnym tematom śmierci i innym marginalnym sytuacjom, później jego fascynacja przenosi się na postrzeganie potęgi codzienności i powszechności, aż do obecnej pozycji środowiska swojej rodziny.